Bahasa Melayu dengan bantuan tulisan Jawi yang dipadankan daripada aksara Arab telah menjadi pengungkap yang berkesan dalam segala bidang ilmu yang dibawa oleh pendakwah Islam pada waktu itu. Penulisan para cendekiawan Melayu tersebar dan membina minda Melayu dengan perantaraan tulisan jawi. Tokoh - tokoh ulama ulung mengarang kitab - kitab tasawwuf, tafsir, sirah dan ilmu kalam kepada ilmu ibadah, muamalat, munakahat, jinayat, sirah, tafsir dan adab. Sejarawan menyimpan arkib sejarah Melayu manakala sasterawan menyampaikan isi hati dan perasaan, semuanya berperantarakan tulisan jawi.
Tulisan jawi adalah sebagai imej dan jati diri bangsa Melayu, juga simbol kepada kedaulatan Islam kepada Melayu. Baru-baru ini saya ada terbaca sebuah artikel bertajuk “ bila penjajah terkejut tulisan jawi dikuburkan”. Artikel ini menceritakan tentang seorang tentera yang berkhidmat suatu ketika dahulu di Tanah Melayu. Antara yang amat menarik perhatian saya ialah:
"Are you jawi people... errr I mean from Malaya?"
"Yes I am from Malaya. We call our country now as Malaysia."
"How do you have a good English (Latin character) writing?"
"Because simply I'd been grown up by this."
"Ohh dear me, I thought Malayan people are still using this Arabic or Quranic font to write their language. I still remember it's called jawi, and even a lot of people call your people as jawi."
Rupa-rupanya pakcik itu, seperti ratusan bahkan mungkin ribuan lagi warga British yang lain, pernah berkhidmat menjajah Tanah Melayu suatu masa dahulu.
Beliau terkejut kerana tulisan jawi sudah tidak lagi digunakan secara meluas di negara kita, sedangkan semasa beliau bertugas di negara kita sepanjang sekitar tahun 40-50an, tulisan jawi digunakan secara meluas. Bahkan beliau sendiri boleh mengingati beberapa huruf Arab/jawi.
No comments:
Post a Comment